Έπειτα από καταγγελία πολυάριθμων περιβαλλοντικών οργανώσεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκίνησε έρευνα για την απόφαση της πολωνικής κυβέρνησης να απομακρύνει τα νεκρά δέντρα από το περίφημο δάσος του Μπιαλοβιέσκα, το τελευταίο κομμάτι του αρχέγονου δάσους που κάλυπτε την Ανατολική Ευρώπη και αναγνωρισμένο Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
«Η επιτροπή ξεκίνησε διαδικασία επί παραβάσει κατά της Πολωνίας» ανακοίνωσε εκπρόσωπος της Κομισιόν. «Βρίσκεται σε επαφή με τις πολωνικές αρχές για να διασφαλίσει ότι οποιαδήποτε μέτρα είναι σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης» πρόσθεσε.
Η διαδικασία θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε παραπομπή της Πολωνίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παράβαση της Οδηγίας για τα Ενδιαιτήματα.
To δάσος Μπιαλοβιέσκα ανάμεσα στην Πολωνία και τη Λευκορωσία, έκτασης περίπου 1.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων (1,5 εκατ. στρέμματα), παραμένει σχεδόν άθικτο από το τέλος της εποχής των παγετώνων εδώ και 12.000 χρόνια.
Το σχέδιο του πολωνικού υπουργείο Περιβάλλοντος έχει επισήμως ως στόχο την καταπολέμηση της επιδημίας σκαθαριών (σκολύτες) που καταστρέφουν τα έλατα.
Οι υλοτόμοι, προβλέπει το σχέδιο, μπορούν να συλλέξουν περισσότερα από 180.000 κυβικά μέτρα ξύλου από μη προστατευόμενες περιοχές του δάσους σε μια δεκαετία.
Όπως αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσέφυγαν επτά περιβαλλοντικές οργανώσεις, υποστηρίζοντας ότι το οικοσύστημα του Μπιαλοβιέσκα μπορεί να βρει μόνο του την ισορροπία.
«Εκτιμάται ότι περίπου το 50% της βιοποικιλότητας εντός του δάσους του Μπιαλοβιέσκα εξαρτάται από το νεκρό ξύλο» ανέφεραν σε κοινή ανακοίνωση οι οργανώσεις, ανάμεσά τους η WWF, η Greenpeace και η BirdLife.
Οι οργανώσεις ζητούν να κηρυχθεί ολόκληρο το δάσος φυσικό πάρκο, κάτι που θα απαγόρευσε οποιασδήποτε μορφής υλοτόμηση.
Το δάσος του Μπιαγοβιέσκα φιλοξενεί σήμερα τα μεγαλύτερα δέντρα της Ευρώπης, έλατα που φτάνουν τα 50 μέτρα.
Φιλοξενεί επίσης 20.000 είδη ζώων, ανάμεσά τους 250 είδη πουλιών και 62 είδη θηλαστικών. Ένα από αυτά είναι ο ευρωπαϊκός βίσονας, το μεγαλύτερο ζώο της ηπείρου.
Το τμήμα που δάσους που ανήκει στη Λευκορωσία προστατεύεται στο σύνολό του. Παλαιότερα, περιβαλλοντικές οργανώσεις είχαν ζητήσει να απομακρυνθεί το συρματόπλεγμα στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας ώστε να μπορούν να μετακινούνται ελεύθερα οι τελευταίοι εναπομείναντες βίσονες.
So many other-worldly places exist right on our planet, and we never even knew about it. Here are 33 landmarks that look like paintings and scenes from science fiction movies.
Μην ακούτε αυτά που λένε. Το ταξίδι στην Ιαπωνία μπορεί να σας βγει οικονομικό, αρκεί να μην πάτε σε ταξιδιωτικό γραφείο. Έχω πάει 5 φορές, δουλεύοντας part time. Είναι εφικτό με λίγη οικονομία.Πρώτα απ’όλα πρέπει να σκεφτείτε πόσο καιρό θέλετε να κάτσετε στην Ιαπωνία. Έτσι θα διαμορφωθεί και το budget.
Για 20 μέρες περίπου θα χρειαστείτε 2000-3000 ευρώ (περιλαμβάνονται αεροπορικά στο ποσό). Αν πάτε με 2000 ευρώ στο μυαλό θα πρέπει να κάνετε τρελή οικονομία. Με 3000 θα είστε άνετα, και θα κάνετε και ψώνια. Λοιπόν, ας ξεκινήσουμε να σχεδιάζουμε το ταξίδι μας.
Πρώτο βήμα:
Τα αεροπορικά εισιτήρια.
Οι καλύτερες περίοδοι για να πάτε στην Ιαπωνία είναι:
1. Περίοδος Χανάμι Τέλη Μαρτίου – μέσα Απριλίου. Είναι η περίοδος που ανθίζουν οι κερασιές σε όλη τη χώρα, και πραγματικά είναι απίστευτα.
2. Περίοδος Momijigari Μέσα Νοεμβρίου – Αρχές Δεκεμβρίου. Τα φύλλα στα περισσότερα φυλλοβόλα δέντρα παίρνουν αποχρώσεις του πορφυρού. Υπάρχουν πολλά κατακόκκινα τοπία. Αν ταξιδέψετε σε μια από αυτές τις 2 περιόδους, δεν θα χάσετε. Τα αεροπορικά θα κοστίσουν 800-900 ευρώ με επιστροφή (αν πετάτε για Οσάκα η Τόκυο), και καλό είναι να τα κλείσετε 3 μήνες τουλάχιστον πριν το ταξίδι. Έτσι θα γλιτώσετε τουλάχιστον 200 ευρώ, καθώς οι τιμές ανεβαίνουν όσο πλησιάζει η ημερομηνία της πτήσης.
Οι πιο φτηνές αεροπορικές είναι η Qatar Airways και η Turkish Αirlines. Οι υπόλοιπες για κάποιο λόγο παραείναι ακριβές για την Ιαπωνία. Εγώ προτείνω την Qatar Airways, καθώς αυτήν χρησιμοποιώ τόσα χρόνια, έχει καλή εξυπηρέτηση και καλό προσωπικό. Μια στο τόσο και η Thai Airways κάνει καλές προσφορές, οπότε να το τσεκάρετε. Επίσης, καλό είναι να κλείσετε εισιτήρια για Οσάκα και όχι Τόκυο. Η Οσάκα βρίσκεται στο κέντρο της χώρας, και θα μπορείτε να επισκεφτείτε το Κυότο, τη Νάρα, το Κόμπε, και άλλες όμορφες πόλεις που είναι πολύ κοντά. Φυσικά, θα μπορείτε να πάτε και στο Τόκυο με τρένο. Προτείνω το ταξίδι σας να μην διαρκέσει λιγότερο από 14 μέρες καθαρές (εννοώ 14 μέρες χωρίς να υπολογίζουμε τις 2 που χάνονται στο πήγαινε-έλα, 16 δηλαδή), καθώς οτιδήποτε λιγότερο θα καταστήσει το ταξίδι ασύμφορο.
Δεύτερο βήμα:
Διαμονή.
Μετά από τα αεροπορικά εισιτήρια ήρθε η ώρα να κλείσετε και τα ξενοδοχεία. Καλό είναι να μην το αφήσετε μέχρι την τελευταία στιγμή, καθώς μετά μπορεί να μην βρείτε φτηνό δωμάτιο. Γενικά τα ξενοδοχεία στην Ιαπωνία είναι ακριβά. Στο κέντρο του Τόκυο, μια τρύπα λίγων τετραγωνικών μπορεί να κοστίσει και 70 ευρώ την ημέρα. Υπάρχουν πολλά ξενοδοχεία που τα δωμάτιά τους δεν έχουν τουαλέτα και μπάνιο, και πρέπει να χρησιμοποιείτε τις κοινόχρηστες.
Οπότε προσοχή στο τι κλείνετε!
Εγώ είμαι της άποψης ότι καλύτερα να κάνει κάποιος οικονομία στα ξενοδοχεία και να χρησιμοποιήσει αλλού τα λεφτά. Δεν χρειάζεται να πας σε 4-5 αστέρων ξενοδοχείο. Έτσι και αλλιώς θα είσαι εκεί μόνο το βράδυ. Όποιος φυσικά δεν έχει θέμα χρημάτων, δεν χρειάζεται να αγχώνεται.
Εδώ θα σας δώσω μερικά link για φτηνά ξενοδοχεία στην Οσάκα.
Μόλις φτάσετε στην Ιαπωνία, θα σας ζητηθεί να συμπληρώσετε ένα χαρτί με τη διεύθυνση διαμονής σας στην Ιαπωνία, τα χρήματα που διαθέτετε κλπ. Οπότε να έχετε και τη διεύθυνση του ξενοδοχείου σε ένα χαρτάκι.Όπως είπα και πριν, καλό είναι να πάτε Οσάκα και όχι Τόκυο. Από την Οσάκα έχετε ευκολότερη πρόσβαση σε όλη τη χώρα. Έχω γυρίσει σχεδόν όλη τη χώρα, φεύγοντας το πρωί από Οσάκα και γυρνώντας το βράδυ. Έτσι, δεν χρειάζεται να κλείνετε ξενοδοχεία σε άλλες πόλεις. Το shinkansen (bullet train) πραγματικά εκμηδενίζει τις αποστάσεις. Και το ξενοδοχείο που χρησιμοποιώ στην Οσάκα είναι αυτό: HOTEL CHUO. Έχει δωμάτια μονόκλινα χωρίς τουαλέτα και δίκλινα για 2 άτομα με τουαλέτα και μπάνιο. 20 ευρώ κοστίζει το δωμάτιο χωρίς τουαλέτα. Το δίκλινο με τουαλέτα κοστίζει 50 ευρώ, οπότε καλό είναι να κάνετε το ταξίδι με κάποιο δεύτερο άτομο. Θα σας βγει στα 500 ευρώ για 20 μέρες το άτομο. Καλή τιμή. Για να έρθετε στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο από το αεροδρόμιο του Kansai, παίρνετε την ταχεία γραμμή (Kaisoku) και κατεβαίνετε στο σταθμό Shin-Imamiya. Από εκεί είναι 1 λεπτό περπάτημα μέχρι το ξενοδοχείο. Το εισιτήριο κοστίζει γύρω στα 8 ευρώ. Για όσους τώρα διαθέτουν χρήματα και δεν φοβούνται να τα χαλάσουν, θα τους πρότεινα να πάνε σε ryokan. Πρόκειται για παραδοσιακά ξενοδοχεία, όπου θα αισθάνεστε σαν να είστε στην Ιαπωνία του 19ου αιώνα. Οι τιμές κυμαίνονται από 90 – 250 ευρώ τη βραδιά. Αξίζει να μείνετε μια βραδιά για την εμπειρία. Αφού ξεμπερδέψατε με τα αεροπορικά και τα ξενοδοχεία, έμεινε κάτι τελευταίο που πρέπει να γίνει. Τώρα πλέον έχετε αποφασίσει πόσες μέρες θα μείνετε στην Ιαπωνία.
Τρίτο βήμα:
Μετακίνηση
Πρέπει να αγοράσετε ένα JR Rail Pass. Πρόκειται για μια κάρτα απεριορίστων διαδρομών με shinkansen, τα γνωστά bullet train. Με αυτή τη κάρτα θα μπορείτε να τρώτε πρωινό στο Κυότο, μεσημεριανό στη Χιροσίμα και να είστε πίσω στην Οσάκα μέχρι το βράδυ. Θα μπορείτε να γυρίσετε και να δείτε όλη τη χώρα. Τα JR Passes μπορούν να τα προμηθευτούν μόνο ξένοι τουρίστες εκτός Ιαπωνίας, καθώς δεν πωλείται εντός Ιαπωνίας, ούτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί από Ιάπωνα πολίτη. (Τουλάχιστον εκεί σέβονται τους τουρίστες, όχι όπως οι δικοί μας εδώ…)Υπάρχουν 3 είδη JR Pass, αναλόγως με τις μέρες χρήσης. Άναλογα με τις μέρες παραμονής σας στην Ιαπωνία, πάρτε και το ανάλογο Pass. Οι τιμές (Μάϊος 2011) μπορεί να φαίνονται μεγάλες, αλλά σκεφτείτε ότι μια διαδρομή (one way) Οσάκα – Τόκυο κοστίζει 110 ευρώ και εσείς θα μπορείτε να κάνετε απεριόριστες διαδρομές. Το Pass επίσης πιάνει και τρένο και ηλεκτρικό, αρκεί η γραμμή να έχει το σηματάκι JR.
■Exchange Orders purchased on or after April 1, 2014
Type:
Green
Ordinary
Duration
Adult
Child
Adult
Child
7-day
38,880 YEN
19,440 YEN
29,110 YEN
14,550 YEN
14-day
62,950 YEN
31,470 YEN
46,390 YEN
23,190 YEN
21-day
81,870 YEN
40,930 YEN
59,350 YEN
29,670 YEN
Μπορείτε να αγοράσετε το Pass οnline εδώ, ή εάν είστε από Αθήνα, να πάτε στο Σύνταγμα στα γραφεία της JTB Greece. Διεύθυνση: Λεωφόρος Αμαλίας 42, Σύνταγμα, Τηλέφωνα: 210-3215835, 210-3215824. Με την αγορά θα πάρετε στα χέρια σας το exchange order, το οποίο θα το ανταλλάξετε με το κανονικό Pass μόλις φτάσετε στην Ιαπωνία. Υπάρχουν εκδοτήρια σε κάθε μεγάλο σταθμό της Ιαπωνίας, αλλά και στο αεροδρόμιο. Οπότε καλό είναι να πάρετε το Pass μόλις φτάσετε, καθώς έτσι θα γλιτώσετε και το εισιτήριο (8 ευρώ) μέχρι το ξενοδοχείο.
Χάρτης "Shinkansen"
Μέχρι εδώ, τα έξοδα μας (αεροπορικά, ξενοδοχεία, JR Pass) για ένα ταξίδι 20 ημερών ανέρχονται σε 1800-1900 ευρώ. Δεν αξίζει να πάτε για λιγότερο από 20 μέρες στην Ιαπωνία. Κανονίστε μια άδεια στην δουλειά σας, εν ανάγκη ενημερώστε 6 μήνες πριν, αλλά πάρτε τουλάχιστον τόσες μέρες άδεια ώστε να μείνετε 20 μέρες στην Ιαπωνία. Κρίμα τα αεροπορικά, αν σκοπεύετε να μείνετε λιγότερο.
Τέταρτο βήμα:
Διατροφή και τα λοιπά μικροέξοδα
Πέρα από τα στάνταρ έξοδα, μένει η διατροφή και τα λοιπά μικροέξοδα. Σε αντίθεση με ότι ακούγεται, στην Ιαπωνία δεν είναι πανάκριβα.Φυσικά αν σκοπεύετε να τρώτε sushi σε παραδοσιακά μαγαζιά κάθε μέρα, υπολογίστε 30-40 ευρώ την επίσκεψη, αλλά υπάρχουν και οι εναλλακτικές φτηνές, αλλά καλές επιλογές.Κάθε σταθμός τρένου στην Ιαπωνία είναι ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο, με άπειρα μαγαζιά και εστιατόρια. Εκεί μπορείτε να φάτε του σκασμού με λιγότερο από 15 ευρώ. Άν θέλετε sushi, μπορείτε να πηγαίνετε σε kaiten zushi μαγαζιά, όπου ένα πιάτο sushi έχει 1-1.5 ευρώ και με 10 ευρώ το πολύ έχετε χορτάσει. Μπορείτε επίσης να παίρνετε έτοιμα φαγητά και σάντουιτς από σουπερ μάρκετ σε γελοίες τιμές.
Γενικώς δεν θα χρειαστείτε πάνω από 25 ευρώ για φαγητό την ημέρα, εάν δεν κάνετε μεγάλες καταχρήσεις. Οπότε για 20 μέρες θα χρειαστείτε περίπου 500 ευρώ για φαγητό. Υπολογίστε επίσης γύρω στα 150 ευρώ για διάφορα εισιτήρια μουσείων ή κάστρων. 50 ευρώ για τυχόν εισιτήρια μετρό που μπορεί να χρειαστεί να πάρετε (το JR Pass δεν καλύπτει μετρό). Με το budget των 3000 ευρώ μας μένουν και 400 ευρώ για ψώνια και σουβενίρ. Φυσικά όποιος αποφασίσει να μείνει στην Ιαπωνία λιγότερο από 20 μέρες, θα χρειαστεί λιγότερα χρήματα. Τώρα πλέον, είστε καλυμμένοι σε ότι αφορά το οργανωτικό κομμάτι του ταξιδιού.
Γενικές Συμβουλές
Προσέξτε να μην έχει λήξει το διαβατήριό σας. :P Καλό είναι να αλλάξετε ευρώ σε γιεν πριν φύγετε από την Ελλάδα, ώστε να έχετε μαζί σας. Το ξενοδοχείο που μένω συνήθως στην Οζάκα δεν δέχεται πληρωμή online, και πληρώνω μετρητά κάθε φορά που έρχομαι. Μπορείτε να κάνετε παραγγελία γιεν σε κάθε μεγάλη τράπεζα στην Ελλάδα. Μετατρέψτε 1000 ευρώ σε γιεν, να έχετε μαζί σας. Αν θέλετε να κάνετε ανάληψη μετρητών στην Ιαπωνία, να ξέρετε ότι οι κάρτες ανάληψης και οι πιστωτικές που έχουν το σήμα Maestro, δουλεύουν στην Ιαπωνία, αλλά μόνο στα μηχανήματα της Citibank. Σε οποιαδήποτε άλλη Ιαπωνική τράπεζα δοκίμαζα, δεν μπορούσα να βγάλω χρήματα. Πάρτε μαζί σας ένα laptop οπωσδήποτε. Το 99% των ξενοδοχείων έχει δωρεάν internet, και θα το χρειαστείτε για να κοιτάτε τουριστικούς προορισμούς, να αποφασίζετε που θα πάτε την άλλη μέρα κλπ.
Οι πρίζες τους διαφέρουν από τις δικές μας, οπότε καλό είναι να βρείτε έναν μετατροπέα schuko σε JIS 8303. Έγω στάθηκα τυχερός, καθώς όποτε πήγαινα Ιαπωνία, είχε να μου δώσει αντάπτορα η κοπέλα στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου. Λογικά πουλάνε και στο αεροδρόμιο.
Ένας οποιοσδήποτε περιποιημένος Ευρωπαϊκός κήπος είναι μια οπτική ευφροσύνη. Αλλά ένας Ασιατικός λιμνόκηπος της Άπω Ανατολής είναι πολλά περισσότερα από αισθητικά όμορφος.
Η διαφορά λοιπόν είναι πως ο Ασιατικός λιμνόκηπος εμπεριέχει άλλα (2) στοιχεία που λείπουν από την Δύση:
Α. Την φιλοσοφική διάσταση "του στησίματος" του κήπου μέσω συμβολισμού.
Β. Την υποσυνείδητη πρόκληση στον επισκέπτη για εξερεύνηση του χώρου, όπου η διαδικασία, θα είναι μια βιωματική εμπειρία.
Είναι σημαντικό καταρχάς να αναφερθεί ότι η τέχνη των λιμνόκηπων της Άπω Ανατολής δεν έχει τις ρίζες της στην Ιαπωνία αλλά στην Κίνα. Την εποχή της δυναστείας των Χάν μεταξύ του 200 π.Χ. με 200 μ.Χ, η τέχνη των λιμνόκηπων έφτασε το αποκορύφωμά της όπου αχανής εκτάσεις στην τότε πρωτεύουσα Chang'an μετατράπηκαν σε πλούσιους κήπους που αποτελούνταν από πολλά νησάκια ενωμένα με γέφυρες διάσπαρτα στις λίμνες. Κάποια νησάκια περιείχαν και κτιριακά συγκροτήματα με περίτεχνες πέργκολες αλλά και κανονικές οικίες.
Μαζί με την εξάπλωση του Ταοϊσμού και εν γένει του Ζεν βουδισμού, η φιλοσοφία και των δύο ρευμάτων σκέψης επηρέασαν μέγιστα όλες τις πτυχές των κοινωνιών όπου άνθισαν. Η αγάπη για την φύση και ο σεβασμός προς την ζωή βρήκαν έκφραση σε επίγειες δημιουργίες και οι κήποι ήταν πρωταρχικής σημασίας. Η πρόσκληση συνεπώς σε μια βιωματική εμπειρία δεν ήταν τυχαία αλλά ζωντανό κομμάτι μιας έντονα πνευματικής κοινωνίας.
Yin and Yang
Για παράδειγμα, η διπολικότητα που διέπει το σύμπαν μας, και που εκφράζεται απόλυτα με το περίφημο Γιν και Γιάνγκ του Ταοϊσμού, είναι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία που ανακαλύπτει κάποιος στους Ασιατικούς λιμνόκηπους. Η κινεζική λέξη "Sanshui" όπου θα πει "τοπίο" κυριολεκτικά σημαίνει ¨Βουνά" και "Νερό". Το δέσιμο μέσω της σύνθεσης δύο αντίθετων στοιχείων είναι αυτό που επιφέρει αρμονία, έτσι το "αρσενικό" Γιάνγκ με το σωστό δέσιμο με το "θηλυκό" Γιν επιφέρει ψυχική γαλήνη. Ο λιμνόκηπος για τους θιασώτες των φιλοσοφιών αυτών δεν είναι απλά μια αισθητική προσθήκη στον περιβάλλοντα χώρο, αλλά μια μικρογραφία και του φυσικού κόσμου αλλά και του πνευματικού. Η τοποθεσία της πέτρας όπως και του νερού συνδυάζεται με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργείται η "ψευδαίσθηση" ενός μεγάλου τοπίου συμπυκνωμένου σε πολύ μικρότερο χώρο αλλά όχι τυχαία. Ο συνδυασμός των στοιχείων πρέπει να είναι τέτοιος ώστε να παράγεται και πνευματική αρμονία. Συνεπώς, ο τόσο βασικός στόχος του Ταοϊσμού που είναι κατάκτηση της "ισορροπίας" στη ζωή του ανθρώπου, αναπαριστάται και αντλείται από τον προσεκτικά ισορροπημένο φυσικό περίγυρο. Είναι ξεκάθαρο, ότι η φιλοσοφία του Τάο, θεωρεί τον άνθρωπο αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης, και ότι εφόσον η φυσική αρμονία του περίγυρου είναι άρρητα συνδεδεμένη με την ψυχική υγεία του ανθρώπου που απαρτίζει την φύση κατ' ακολουθία δεν υπάρχει διαχωρισμός της ψυχικής υγείας με την σωματική. Απόδειξη αυτού, έρευνες σε άτομα με εγκεφαλικές παθήσεις (Rutger's University), όπως παραδείγματος χάριν Alzheimer's, δείχνουν ότι η επιρροή του τρόπου ζωής όπως και του περιβάλλοντα χώρου αυξομειώνουν κατά 1900% την εμφάνιση τέτοιων παθήσεων.
Ιαπωνία και λιμνόκηπος
Kyoto Garden
Σήμερα πρωτεύουσα των λιμνόκηπων θεωρείται το Κυότο της Ιαπωνίας. Ο Ιαπωνέζικος κήπος δεν έχει την μακρά ιστορία του Κινεζικού αλλά για ποικίλους ιστορικούς λόγους, που δεν θα αναλυθούν σε αυτό το άρθρο, τα τελευταία περίπου 300 χρόνια οι Ιάπωνες ανέδειξαν ακόμα περισσότερο την τέχνη του λιμνόκηπου σε αντίθεση με τους Κινέζους οι οποίοι έπεσαν σε αφάνεια. Σε συνέχεια της ιστορικής αναδρομής των προηγούμενων παραγράφων, υπάρχουν σήμερα ειδικοί που ασχολούνται με ακόμα περισσότερες πτυχές του λιμνόκηπου, προσθέτοντας και νέα στοιχεία όπως παραδείγματος χάριν τα υπέροχα ψάρια Κόι, ένα είδος κυπρίνου, που ξεκίνησε η συστηματική εκτροφή τους αποκλειστικά στην Ιαπωνία. Αλλά ακόμα και στα βασικά και παραδοσιακά στοιχεία η ειδίκευση στην Ιαπωνία έχει προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό, όπου για παράδειγμα η τοποθέτηση της πέτρας στον λιμνόκηπο γίνεται από συγκεκριμένο και αξιοσέβαστο επαγγελματία, ο οποίος έχει ειδικευτεί στην τοποθέτηση ακολουθώντας πιστά την Ταοϊστική λογική που ανέφερα νωρίτερα.
Εισαγωγή στα ψάρια Κόι - βασικά χαρακτηριστικά
Baby feeding Koi
To συγκεκριμένο είδος ψαριού θεωρείται πολύ φιλικό προς τον άνθρωπο και με τον καιρό αναγνωρίζει πρόσωπα και μαθαίνει να τρώει από το χέρι του ιδιοκτήτη τους. Δεν είναι ασυνήθιστο πολλοί ιδιοκτήτες μάλιστα να τα ταΐζουν και με μπιμπερό!Το πιο εκπληκτικό με αυτά τα ψάρια όμως είναι ότι μπορούν να ζήσουν έως και 200 χρόνια! Τα Κόι είναι ψάρια όπου με την κατάλληλη διατροφή μπορούν να φτάσουν αρκετά μεγάλο μέγεθος, περίπου πάνω από μισό μέτρο, και αναπτύσσονται πολύ καλά σε θερμό νερό. Σε καλές καιρικές συνθήκες τρώνε μεγαλύτερες ποσότητες φαγητού και αναπαράγονται με σχετική ευκολία. Μόλις γεννηθούν τα μικρά τους και καταφέρουν να μεγαλώσουν λίγο αναγνωρίζονται αρκετά γρήγορα από τος γονείς τους και έτσι αποφεύγεται να καταναλωθούν! Επειδή είναι κοινωνικά ψάρια έχουν πολύ καλή συμβιωτική σχέση με άλλα υδρόβια είδη όπως π.χ. πάπιες ή χελώνες νερού. Υπάρχουν αρκετά είδη Κόι με διάφορες ονομασίες που θα δούμε σε επόμενους παραγράφους. Η Σημασία του ψαριού Κόι για τους Ιάπωνες
Τα ψάρια Κόι είναι κάτι σαν εθνικό σύμβολο για τους Ιάπωνες και συμβολίζουν για αυτούς την αγάπη και την δύναμη. Για αυτό δεν πρέπει να παραξενέψει το γεγονός ότι λίμνη και Κόι πάνε χέρι-χέρι στην Ιαπωνία. Μάλιστα στις 5 Μαίου κάθε χρόνο είναι εθιμικό να πετάει ο κόσμος χάρτινα ή μεταξένια μπαλόνια γεμάτα ζεστό αέρα στο σχήμα των ψαριών Κόι. Επειδή ακριβώς είναι τέτοια η δημοφιλία των ψαριών αυτών η θεματολογία των Κόι συναντάται πολύ συχνά και στις γραφικές τέχνες ιδίως στην παραδοσιακή ασιατική τέχνη όπως και στα τατού.
Οι Γενετικές ρίζες των Κόι
Koi Younglings
Η συστηματική εκτροφή ψαριών Κόι για την αισθητική τους αξία άνθισε περίπου πριν 200 χρόνια στην Ιαπωνία. Να σημειωθεί βέβαια ότι η παράδοση των ψαριών στους λιμνόκηπους είναι και αυτή Κινεζική σε καταγωγή και στο συγκεκριμένο λαό οφείλουμε την επιλεκτική αναπαραγωγή των γνωστών Χρυσόψαρων πριν από 2 χιλιετίες! Τα ψάρια Κόι όμως είναι ένα διαφορετικό είδος κυπρίνου με μια ενδιαφέρουσα ιστορία επιλεκτικής αναπαραγωγής η οποία ξεκίνησε αποκλειστικά από τους Ιάπωνες και εντελώς τυχαία.
Cyprinus Carpio
Οι πρόγονοι των Κόι είναι ο απλός Κυπρίνος με την επιστημονική ονομασία "Cyprinus Carpio". Η εισαγωγή του στην Άπω Ανατολή έγινε τουλάχιστον 2.000 χρόνια νωρίτερα ως πηγή τροφής. Καθότι ο κυπρίνος ήταν ανθεκτικό είδος σε μεταφορές μεγάλων αποστάσεων κατέληξε στην Ιαπωνία περίπου πριν 1.000 χρόνια μέσω της Κορέας. Οι Ιάπωνες δημιουργούσαν πρόχειρες τεχνητές λίμνες όπου και συντηρούσαν και έτρεφαν το ψάρι και ουσιαστικά επιδίδονταν σε μια πρώιμη μορφή τεχνητής ιχθυοκαλλιέργειας. Με τα χρόνια όμως κάποιοι ιχθυο-καλλιεργητές παρατηρούσαν ότι ορισμένα ψάρια των λιμνών τους είχαν μεταλλαγμένο χρώμα. Αυτό με την σειρά του οδήγησε κάποιους Ιάπωνες γύρω στο 1800 να απομονώσουν αυτά τα ψάρια ως συλλεκτικά και να μην βρεθούν με τα υπόλοιπα στο τραπέζι του δείπνου!
Kohaku
Το αποτέλεσμα ήταν να ανθίσει το μεταλλαγμένο είδος διακοσμητικού ψαριού που γνωρίζουμε σήμερα ως Κόι και να εκτρέφεται πλέον συστηματικά για την υψηλή αισθητική του. Η επιλεκτική αναπαραγωγή οδήγησε στην δημιουργία δεκάδων νέων ειδών. Ιστορικές μελέτες από ερευνητές θεωρούν πως τα πρώτα Κόι ήταν ολόμαυρα και τα δύο επόμενα είδη που προέκυψαν, ένα αμιγώς κόκκικο και ένα λευκό οδήγησαν στο πρώτο "επίσημο και διάσημο" είδος Κόι το λεγόμενο "Kohaku". Το κάθε είδος Κόι έχει και διαφορετικές ονοματολογίες ανάλογα με τα "pattern" του χρωματισμού του.
Ενδεικτικά ένας πίνακας με τις παραλλαγές "Kohaku".
Πριν 16 χρόνια η Ανάβρα ήταν απλά ένα απομακρυσμένο χωριό της Μαγνησίας, όπου λίγοι κάτοικοι και πολλά ζώα συμβίωναν σε ένα ερειπωμένο και εγκαταλελειμμένο από τους πάντες τόπο. Λίγα χρόνια μετά, όχι μόνο κατάφερε να σταθεί όρθιο, αλλά και να γίνει το χωριό πρότυπο ανάπτυξης για όλη την Ευρώπη. Κρατικά κανάλια κάθε ευρωπαϊκής χώρας, αλλά και επισκέπτες τόσο από την Ευρώπη όσο και…….από την Ελλάδα, έχουν επισκεφθεί το χωριό για να καταγράψουν και να «κλέψουν» το μυστικό της Ανάβρας ή έστω για να δουν ζωντανά αυτά που ακούν και διαβάζουν.
Η Ανάβρα, όπου εδώ και χρόνια ζει το θαύμα της ανάπτυξης, συνεχίζει ακόμη και εν μέσω κρίσης να απασχολεί και να προωθείται ως πρότυπο λειτουργίας και ανάπτυξης, αφού είναι η μόνη περιοχή της Ελλάδας που σημειώνει αρνητικά ρεκόρ σε ανεργία και κρίση. Σε υψόμετρο 1000 μέτρων η Ανάβρα δεν γνώρισε ποτέ ανεργία, αλλά κυρίως οι κάτοικοί τους δεν ξέρουν τι είναι η οικονομική κρίση.
Οι 500 περίπου κάτοικοι του χωριού, είναι όλοι κτηνοτρόφοι με σύγχρονες και οργανωμένες κτηνοτροφικές ομάδες και με ετήσιο εισόδημα για κάθε κάτοικο 30.000 έως 100.000 ευρώ το χρόνο, ενώ ο μέσος όρος ηλικίας των κατοίκων είναι κάτω από 40 ετών.
Οι κάτοικοι της Ανάβρας απολαμβάνουν παροχές όμοιες με αυτές των κατοίκων της Ελβετίας. Το μικρό Γκστάαντ της Ελλάδας, διαθέτει δωρεάν παρκινγκ για όλους, δωρεάν γυμναστήριο, δύο σχολεία ολοήμερα, αιολικό πάρκο που δίνει έως και 100.000 ευρώ έσοδα στην κοινότητα, γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, λαογραφικό μουσείο και φυσικά το περιβαλλοντικό-πολιτιστικό πάρκο, έκτασης 240 στρεμμάτων.
Κι αν δεν ερχόταν το πρόγραμμα Καλλικράτης και η αναγκαστική συνένωση με το Δήμου Αλμυρού να περιορίσει την ανάπτυξή του, λόγω της γενικότερης κρίσης που υπάρχει στη χώρα, οι κάτοικοί του σήμερα θα είχαν εξασφαλίσει δωρεάν ρεύμα και θέρμανση. Θα ήταν το πρώτο αυτόνομο χωριό στην Ευρώπη, ίσως και στον κόσμο.
Το … μυστικό της Ανάβρας
Ο πρωτεργάτης αυτού του έργου και πρώην κοινοτάρχης Ανάβρας κ. Δημήτρης Τσουκαλάς (Πρόεδρος της εθελοντικής οργάνωσης ΑΝΑΒΡΑ-ΖΩ) δέχεται πολυάριθμες προσκλήσεις για να παρουσιάσει το φαινόμενο αυτό τοπικής ανάπτυξης σε διάφορα forum, ημερίδες, συνέδρια, σεμινάρια κ.α.
«Πάντα μου κάνουν την ίδια ερώτηση. Πού βρήκατε τα λεφτά; Μέσα από προγράμματα τους απαντάω. Και πού βρήκατε τα προγράμματα. Τα βρήκα τους απαντάω γιατί απλά … υπάρχουν», δηλώνει στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ο κ. Τσουκαλάς, που μας αποκάλυψε το μυστικό της Ανάβρας.
«Ως κοινοτάρχης της περιοχής επί 16 χρόνια, είχα σχεδιάσει ένα όραμα για την περιοχή. Σεβαστήκαμε το περιβάλλον, τους κατοίκους και τις ανάγκες τους. Έτσι κάναμε τα πρώτα βήματα για να αναπτύξουμε την κτηνοτροφία που ήταν το κύριο επάγγελμα των κατοίκων της περιοχής. Με την δημιουργία του αιολικού πάρκου, εξασφαλίσαμε για την κοινότητά μας ένα σημαντικό έσοδο και έτσι ξεκίνησε η οικολογική ανάπτυξη της περιοχής που δυστυχώς μετά την συνένωση λόγω Καλλικράτη δεν συνεχίστηκε. Σήμερα οι κάτοικοι της Ανάβρας θα ήταν ακόμη ένα βήμα μπροστά, αφού θα ήταν οι μοναδικοί κάτοικοι της Ελλάδας που δεν θα πλήρωναν ρεύμα και θέρμανση».
Το μυστικό της επιτυχίας της Ανάβρας είναι ο τρόπος αυτοδιοίκησής της και μας το αποκαλύπτει μόλις με πέντε λέξεις ο κ. Τσουκαλάς «Ενθουσιασμό, όραμα, κέφι, μεράκι, αγάπη, πίστη. Έτσι διοικήσαμε. Ακόμη κι όταν ήμουν Κοινοτάρχης, δρούσα σαν εθελοντής. Βρήκαμε όλα αυτά τα πρωτοποριακά προγράμματα και τα εντάξαμε στο Δήμο μας ακριβώς επειδή … υπάρχουν. Δεν ασχοληθήκαμε με κόμματα, με προσωπικές φιλοδοξίες και με πολιτικά παιχνίδια. Η διάθεσή μας ήταν να προσφέρουμε στον τόπο και στους κατοίκους της περιοχής».
Η Ανάβρα έγινε γνωστή στην Ευρώπη για δύο λόγος. Ο πρώτος λόγος για την ανάπτυξη που παρουσίασε. Επί δέκα χρόνια ήταν στις πρώτες θέσεις μεταξύ όλων των ΟΤΑ στην Ελλάδα και στην τρίτη θέση από τις ευρωπαϊκές χώρες του Νότου. (Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και Ελλάδα).
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι επιχείρησε και έκανε έργα φιλικά προς το περιβάλλον. Μια μικρή κοινότητα ορεινή έχει ήδη εδώ και 8 χρόνια αιολικό πάρκο και σε εξέλιξη βρίσκονται άλλα δύο. Ένα περιβαλλοντικό-πολιτισμικό πάρκο, από τα καλύτερα στην Ελλάδα, Μόνιμο καταφύγιο θηραμάτων και μια μελέτη τηλεθέρμανσης, η οποία δεν ολοκληρώθηκε, τουλάχιστον από τον κ. Τσουκαλά, μετά την συνένωση με το Δήμο Αλμυρού.
«Σεβόμαστε ότι υπάρχει κρίση, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί την εγκαταλείψει μιας κοινότητας με αυτή την ανάπτυξη. Έτσι κάναμε την ομάδα ΑΝΑΒΡΑ-ΖΩ και συνεχίζουμε την προσπάθεια.
Είμαστε αισιόδοξοι ακόμη για την Ανάβρα και πιστεύουμε ότι θα έρθουν κι ακόμη καλύτερες ημέρες για την περιοχή μας, με άλλες αυτοδιοικήσεις που να έχουν ικανότητα και ενδιαφέρον».
Η κρίση δεν έφτασε ποτέ στην Ανάβρα
Η μάχη με τη μιζέρια άρχισε τις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν τα ηνία της κοινότητας πήρε ο Δημήτρης Τσουκαλάς, ένας άνθρωπος που άφησε την Αθήνα για να γυρίσει στο χωριό του και να προσφέρει στη γενέτειρά του. Όταν η κοινότητά του, με το νόμο Ραγκούση συνενώθηκε με τον Δήμο Αλμυρού Μαγνησίας, εκείνος έφυγε από την αυτοδιοίκηση. «Πρέπει να ξέρεις πότε θα φεύγεις. Είναι καλύτερο να σε ρωτάνε γιατί έφυγες κι όχι πότε θα φύγεις».
Την Αθήνα εγκατέλειψε και η Νικολέτα και έχει τώρα την δική της οικογενειακή επιχείρηση εκτροφής αγελάδων στην Ανάβρα. «Εργαζόμαστε με τον σύζυγό μου και τα παιδιά μας στην οικογενειακή επιχείρηση που έχουμε και όχι μόνο νοιώθουμε ότι ζούμε στον παράδεισο, αλλά και τα παιδιά μας, μετά τις σπουδές τους δεν σκέφτονται να ζήσουν αλλού. Θα επιστρέψουν στην Ανάβρα», δηλώνει στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ.
Ο Αποστόλης σπουδάζει στην Γεωπονική Σχολή Αθηνών, αλλά όταν τελειώσει τις σπουδές του, θα κάνει ό,τι και οι υπόλοιποι συνομήλικοι του. Θα ξεκινήσει την δική του επιχείρηση στην Ανάβρα. «Ούτε που το σκέφτομαι να πάω κάπου αλλού. Θα επιστρέψω στο χωριό μου, στο σπίτι μου. Εκεί θέλω να κάνω οικογένεια, άλλωστε στην Ανάβρα με περιμένει σίγουρη δουλειά, αλλά και ένα σίγουρο εισόδημα. Ποιος δεν θέλει να ζήσει σε έναν τόπο με 0% ανεργία, 0% κρίση, 0% εγκληματικότητα και 100% φύση;»
