Seed Bombing!

Thailand Creating Forests by Dropping Millions of Trees Out of Aircraft

http://anonhq.com/thailand-creating-forests-dropping-millions-trees-aircraft/

«Καθάρισμα» στο Μπιαγοβιέζα Παρέμβαση της Κομισιόν για το αρχέγονο δάσος της Πολωνίας

Έπειτα από καταγγελία πολυάριθμων περιβαλλοντικών οργανώσεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκίνησε έρευνα για την απόφαση της πολωνικής κυβέρνησης να απομακρύνει τα νεκρά δέντρα από το περίφημο δάσος του Μπιαλοβιέσκα, το τελευταίο κομμάτι του αρχέγονου δάσους που κάλυπτε την Ανατολική Ευρώπη και αναγνωρισμένο Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

«Η επιτροπή ξεκίνησε διαδικασία επί παραβάσει κατά της Πολωνίας» ανακοίνωσε εκπρόσωπος της Κομισιόν. «Βρίσκεται σε επαφή με τις πολωνικές αρχές για να διασφαλίσει ότι οποιαδήποτε μέτρα είναι σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης» πρόσθεσε.

Η διαδικασία θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε παραπομπή της Πολωνίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παράβαση της Οδηγίας για τα Ενδιαιτήματα.

To δάσος Μπιαλοβιέσκα ανάμεσα στην Πολωνία και τη Λευκορωσία, έκτασης περίπου 1.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων (1,5 εκατ. στρέμματα), παραμένει σχεδόν άθικτο από το τέλος της εποχής των παγετώνων εδώ και 12.000 χρόνια.

Το σχέδιο του πολωνικού υπουργείο Περιβάλλοντος έχει επισήμως ως στόχο την καταπολέμηση της επιδημίας σκαθαριών (σκολύτες) που καταστρέφουν τα έλατα.

Οι υλοτόμοι, προβλέπει το σχέδιο, μπορούν να συλλέξουν περισσότερα από 180.000 κυβικά μέτρα ξύλου από μη προστατευόμενες περιοχές του δάσους σε μια δεκαετία.

Όπως αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσέφυγαν επτά περιβαλλοντικές οργανώσεις, υποστηρίζοντας ότι το οικοσύστημα του Μπιαλοβιέσκα μπορεί να βρει μόνο του την ισορροπία.

«Εκτιμάται ότι περίπου το 50% της βιοποικιλότητας εντός του δάσους του Μπιαλοβιέσκα εξαρτάται από το νεκρό ξύλο» ανέφεραν σε κοινή ανακοίνωση οι οργανώσεις, ανάμεσά τους η WWF, η Greenpeace και η BirdLife.

Οι οργανώσεις ζητούν να κηρυχθεί ολόκληρο το δάσος φυσικό πάρκο, κάτι που θα απαγόρευσε οποιασδήποτε μορφής υλοτόμηση.

Το δάσος του Μπιαγοβιέσκα φιλοξενεί σήμερα τα μεγαλύτερα δέντρα της Ευρώπης, έλατα που φτάνουν τα 50 μέτρα.

Φιλοξενεί επίσης 20.000 είδη ζώων, ανάμεσά τους 250 είδη πουλιών και 62 είδη θηλαστικών. Ένα από αυτά είναι ο ευρωπαϊκός βίσονας, το μεγαλύτερο ζώο της ηπείρου.

Το τμήμα που δάσους που ανήκει στη Λευκορωσία προστατεύεται στο σύνολό του. Παλαιότερα, περιβαλλοντικές οργανώσεις είχαν ζητήσει να απομακρυνθεί το συρματόπλεγμα στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας ώστε να μπορούν να μετακινούνται ελεύθερα οι τελευταίοι εναπομείναντες βίσονες.

Βαγγέλης Πρατικάκης

Φιλετάρισμα και αποθήκευση φρέσκιας Αλόης

Μεταχειριζόμαστε τα φύλλα της, σε περίπτωση που διατηρούμε φρέσκια αλόη σε γλάστρα.

Το μόνο που θα χρειαστείτε είναι το φυτό και ένα κοφτερό μαχαίρι.

Οι περισσότεροι άνθρωποι απλά κόβουν ένα κομμάτι από το φύλλο της αλόης και το πιέζουν πάνω στη πάσχουσα περιοχή του δέρματος.

Αυτό δεν είναι και τόσο λάθος, αλλά δεν είναι και σωστό, γιατί έτσι δεν εκμεταλλεύονται το εσωτερικό gel που έχει και τις μεγαλύτερες θεραπευτικές ιδιότητες, αλλά μόνο ένα μέρος του χυμού.

Για να πάρουμε όλο το gel θα πρέπει να φιλετάρουμε το φύλλο, περίπου όπως θα κάναμε με ένα μεγάλο ψάρι.

Η διαδικασία βήμα-βήμα 

1. Διαλέγουμε ένα μεγάλο και υγιές στην όψη φύλλο, όσο πιο κοντά στο έδαφος γίνεται.

Αυτά τα φύλλα είναι τα πιο παλιά και έχουν περισσότερα ωφέλιμα συστατικά από τα νεότερα φύλλα, που είναι πιο ψηλά στο φυτό.

Αν το φυτό σας δεν έχει τέτοια φύλλα ίσως δεν είναι ώριμο για να το κόψετε. Αυτά τα δεδομένα θα σας βοηθήσουν και στην επιλογή φυτού από τον έμπορο.

2. Φοράμε latex γάντια. Κόβουμε το φύλλο της αλόης από το μητρικό φυτό, όσο γίνεται πιο κοντά στο κορμό. Όσο μεγαλύτερο το φύλλο που επιλέξαμε, τόσο περισσότερο χυμό περιέχει. Μόλις κόψουμε το φύλλο θα διαρρεύσει ένα καφεκίτρινο ή πρασινοκίτρινο υγρό. Αποφύγετε να το αγγίξετε. Αφήστε το φύλλο όρθιο για λίγα λεπτά να φύγει όλο το υγρό.

Η αλόη όταν τεμαχιστεί εκκρίνει δύο υγρά τα οποία έχουν διαφορετικές επιδράσεις και ιδιότητες. Ο καφεκίτρινος χυμός που εκκρίνεται αμέσως μόλις κοπεί η πράσινη επιφάνεια του φύλλου περιέχει αλοΐνη. Η αλοΐνη είναι μια ουσία που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το φλοιό και, πέρα από την πικρή της γεύση, έχει έντονη ερεθιστική και καθαρτική δράση. Σε μεγάλη ποσότητα και μακροχρόνια λήψη, γίνεται τοξική. Από την άλλη το διαυγές υγρό που εκκρίνεται από το εσωτερικό του φύλλου είναι καταπραϋντικό και βοηθά στην επούλωση τραυμάτων, ελκών και εγκαυμάτων.

Σημείωση: Θα πρέπει να κάνετε τη διαδικασία μέσα σε δύο ώρες το πολύ, από την ώρα που θα κόψετε το φύλλο από το φυτό ώστε να αποφύγετε την οξείδωση του, με κίνδυνο να χαθούν τα ευεργετικά συστατικά του.

3. Κόψτε τη μυτερή άκρη και απορρίψτε τη. Κόψτε τις κατά μήκος άκρες του φυτού, εκατέρωθεν με τα αγκάθια, και απορρίψτε τις και αυτές. Ξεπλύνετε το φύλλο με άφθονο νερό. Το φύλλο τώρα θα μοιάζει με ένα σάντουιτς από ζελέ. Το gel αλόης που θέλουμε είναι παγιδευμένο ανάμεσα στη χοντρή σάρκα του φυτού από την επάνω και κάτω μεριά.Δείτε τις φωτό.

.

4. Προσπαθήστε να αφαιρέσετε τη πράσινη σάρκα από τη επάνω μεριά, διατρέχοντας το μαχαίρι εσωτερικά κατά μήκος του φύλλου (όπως θα κάνατε και με το φιλέτο ενός ψαριού).

5. Έπειτα γυρίστε το φύλλο ανάποδα, ώστε να ακουμπάει το gel πάνω σε μια καθαρή επιφάνεια (πιάτο, επιφάνεια κοπής κτλ.) και αφαιρέστε και τη σάρκα από κάτω. Προσπαθήστε να μη χαραμίσετε πολύ gel με το κόψιμο.

6. Με ένα κουτάλι ξύστε απαλά όσο gel έμεινε πάνω στη σάρκα που αφαιρέσατε με το μαχαίρι. Προσέξτε να μη ξύσετε και τμήματα από το εσωτερικό φλοιό του φύλλου γιατί δε τα θέλουμε επειδή περιέχουν αλοΐνη.

7. Συγκεντρώστε το gel της αλόης σε ένα καθαρό (αποστειρωμένο κατά προτίμηση) δοχείο. Είναι έτοιμο για να το χρησιμοποιήσετε όπως επιθυμείτε.

Εσωτερική λήψη

Σε περίπτωση που θέλετε να βγάλετε το gel της αλόης για εσωτερική κατανάλωση, συμβουλευτείτε πρώτα κάποιον ειδικό, ιατρό ή θεραπευτή. Μόλις πάρετε το ΟΚ, κάντε τη παραπάνω διαδικασία προσεκτικά, ώστε να έχετε στα χέρια σας μόνο το καθαρό gel, και ξεπλύνετε το “φιλέτο” της αλόης μέ ξυδόνερο ώστε να αφαιρέσετε τα υπολείμματα του εσωτερικού φλοιού. Δείτε στη παρακάτω φωτογραφία ποιός είναι ο εσωτερικός φλοιός. Θέλουμε το gel και τη βλέννη, δε θέλουμε τον εσωτερικό και εξωτερικό φλοιό.

Φάτε ή πιείτε τη ποσότητα που σας πρότεινε ο γιατρός ή ο θεραπευτής σας. Φυλάξτε το gel που απέμεινε μετά τη χρήση μέσα στο ψυγείο.

Σημειώσεις 

• Οι πληροφορίες είναι ενημερωτικού περιεχομένου και δεν υποκαθιστούν ιατρικές οδηγίες. Συμβουλευτείτε τον ιατρό σας πριν καταναλώσετε εσωτερικά οποιοδήποτε σκεύασμα αλόης.
• Το “φιλετάρισμα” της αλόης για εσωτερική κατανάλωση γενικά δε προτείνεται σε αρχάριους στο χειρισμό της. Για εξωτερική χρήση δεν υπάρχει κάποιος κίνδυνος.
• Αν κάνετε τη διαδικασία με σωστό και καθαρό τρόπο, το gel που θα βγάλετε μπορεί να διατηρηθεί στο ψυγείο μέχρι και για 6 μήνες.
• Μια καλή ιδέα για να διατηρήσετε το gel αλόης είναι να βάλετε το χυμό μέσα σε παγοθήκες και να το καταψύξετε. Έτσι θα χρησιμοποιείτε κάθε φορά μόνο τη μικρή ποσότητα που χρειάζεστε και επιπλέον θα διατηρηθεί για περισσότερο καιρό, ίσως και παραπάνω από 1 χρόνο.

Γιαπωνέζικος λιμνόκηπος με Κόι

Ο Ασιατικός λιμνόκηπος της Άπω Ανατολής

Ένας οποιοσδήποτε περιποιημένος Ευρωπαϊκός κήπος είναι μια οπτική ευφροσύνη. Αλλά ένας Ασιατικός λιμνόκηπος της Άπω Ανατολής είναι πολλά περισσότερα από αισθητικά όμορφος.

Η διαφορά λοιπόν είναι πως ο Ασιατικός λιμνόκηπος εμπεριέχει άλλα (2) στοιχεία που λείπουν από την Δύση:

Α. Την φιλοσοφική διάσταση "του στησίματος" του κήπου μέσω συμβολισμού.

Β. Την υποσυνείδητη πρόκληση στον επισκέπτη για εξερεύνηση του χώρου, όπου η διαδικασία, θα είναι μια βιωματική εμπειρία.

Είναι σημαντικό καταρχάς να αναφερθεί ότι η τέχνη των λιμνόκηπων της Άπω Ανατολής δεν έχει τις ρίζες της στην Ιαπωνία αλλά στην Κίνα. Την εποχή της δυναστείας των Χάν μεταξύ του 200 π.Χ. με 200 μ.Χ, η τέχνη των λιμνόκηπων έφτασε το αποκορύφωμά της όπου αχανής εκτάσεις στην τότε πρωτεύουσα Chang'an μετατράπηκαν σε πλούσιους κήπους που αποτελούνταν από πολλά νησάκια  ενωμένα με γέφυρες διάσπαρτα στις λίμνες. Κάποια νησάκια περιείχαν και κτιριακά συγκροτήματα με περίτεχνες πέργκολες αλλά και κανονικές οικίες.

Μαζί με την εξάπλωση του Ταοϊσμού και εν γένει του Ζεν βουδισμού, η φιλοσοφία και των δύο ρευμάτων σκέψης επηρέασαν μέγιστα όλες τις πτυχές των κοινωνιών όπου άνθισαν. Η αγάπη για την φύση και ο σεβασμός προς την ζωή βρήκαν έκφραση σε επίγειες δημιουργίες και οι κήποι ήταν πρωταρχικής σημασίας. Η πρόσκληση συνεπώς σε μια βιωματική εμπειρία δεν ήταν τυχαία αλλά ζωντανό κομμάτι μιας έντονα πνευματικής κοινωνίας. 

Yin and Yang

Για παράδειγμα, η διπολικότητα που διέπει το σύμπαν μας, και που εκφράζεται απόλυτα με το περίφημο Γιν και Γιάνγκ του Ταοϊσμού, είναι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία που ανακαλύπτει κάποιος στους Ασιατικούς λιμνόκηπους. Η κινεζική λέξη "Sanshui" όπου θα πει "τοπίο" κυριολεκτικά σημαίνει ¨Βουνά" και "Νερό". Το δέσιμο μέσω της σύνθεσης δύο αντίθετων στοιχείων είναι αυτό που επιφέρει αρμονία, έτσι το "αρσενικό" Γιάνγκ με το σωστό δέσιμο με το "θηλυκό" Γιν επιφέρει ψυχική γαλήνη. Ο λιμνόκηπος για τους θιασώτες των φιλοσοφιών αυτών δεν είναι απλά μια αισθητική προσθήκη στον περιβάλλοντα χώρο, αλλά μια μικρογραφία και του φυσικού κόσμου αλλά και του πνευματικού. Η τοποθεσία της πέτρας όπως και του νερού συνδυάζεται με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργείται η "ψευδαίσθηση" ενός μεγάλου τοπίου συμπυκνωμένου σε πολύ μικρότερο χώρο αλλά όχι τυχαία. Ο συνδυασμός των στοιχείων πρέπει να είναι τέτοιος ώστε να παράγεται και πνευματική αρμονία. Συνεπώς, ο τόσο βασικός στόχος του Ταοϊσμού που είναι κατάκτηση της "ισορροπίας" στη ζωή του ανθρώπου, αναπαριστάται και αντλείται από τον προσεκτικά ισορροπημένο φυσικό περίγυρο. Είναι ξεκάθαρο, ότι η φιλοσοφία του Τάο, θεωρεί τον άνθρωπο αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης, και ότι εφόσον η φυσική αρμονία του περίγυρου είναι άρρητα συνδεδεμένη με την ψυχική υγεία του ανθρώπου που απαρτίζει την φύση κατ' ακολουθία δεν υπάρχει διαχωρισμός της ψυχικής υγείας με την σωματική. Απόδειξη αυτού, έρευνες σε άτομα με εγκεφαλικές παθήσεις (Rutger's University), όπως παραδείγματος χάριν Alzheimer's, δείχνουν ότι η επιρροή του τρόπου ζωής όπως και του περιβάλλοντα χώρου αυξομειώνουν κατά 1900% την εμφάνιση τέτοιων παθήσεων.

Ιαπωνία και λιμνόκηπος

Kyoto Garden

Σήμερα πρωτεύουσα των λιμνόκηπων θεωρείται το Κυότο της Ιαπωνίας. Ο Ιαπωνέζικος κήπος δεν έχει την μακρά ιστορία του Κινεζικού αλλά για ποικίλους ιστορικούς λόγους, που δεν θα αναλυθούν σε αυτό το άρθρο, τα τελευταία περίπου 300 χρόνια οι Ιάπωνες ανέδειξαν ακόμα περισσότερο την τέχνη του λιμνόκηπου  σε αντίθεση με τους Κινέζους οι οποίοι έπεσαν σε αφάνεια.  Σε συνέχεια της ιστορικής αναδρομής των προηγούμενων παραγράφων, υπάρχουν σήμερα ειδικοί που ασχολούνται με ακόμα περισσότερες πτυχές του λιμνόκηπου, προσθέτοντας και νέα στοιχεία όπως παραδείγματος χάριν τα υπέροχα ψάρια Κόι, ένα είδος κυπρίνου, που ξεκίνησε η συστηματική εκτροφή τους αποκλειστικά στην Ιαπωνία. Αλλά ακόμα και στα βασικά και παραδοσιακά στοιχεία η ειδίκευση στην Ιαπωνία έχει προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό, όπου για παράδειγμα η τοποθέτηση της πέτρας στον λιμνόκηπο γίνεται από συγκεκριμένο και αξιοσέβαστο επαγγελματία, ο οποίος έχει ειδικευτεί στην τοποθέτηση ακολουθώντας πιστά την Ταοϊστική λογική που ανέφερα νωρίτερα.

Εισαγωγή στα ψάρια Κόι - βασικά χαρακτηριστικά

Baby feeding Koi

To συγκεκριμένο είδος ψαριού θεωρείται πολύ φιλικό προς τον άνθρωπο και με τον καιρό αναγνωρίζει πρόσωπα και μαθαίνει να τρώει από το χέρι του ιδιοκτήτη τους. Δεν είναι ασυνήθιστο πολλοί ιδιοκτήτες μάλιστα να τα ταΐζουν και με μπιμπερό!Το πιο εκπληκτικό με αυτά τα ψάρια όμως είναι ότι μπορούν να ζήσουν έως και 200 χρόνια! Τα Κόι είναι ψάρια όπου με την κατάλληλη διατροφή μπορούν να φτάσουν αρκετά μεγάλο μέγεθος, περίπου πάνω από μισό μέτρο, και αναπτύσσονται πολύ καλά σε θερμό νερό. Σε καλές καιρικές συνθήκες τρώνε μεγαλύτερες ποσότητες φαγητού  και αναπαράγονται με σχετική ευκολία. Μόλις γεννηθούν τα μικρά τους και καταφέρουν να μεγαλώσουν λίγο αναγνωρίζονται αρκετά γρήγορα από τος γονείς τους και έτσι αποφεύγεται να καταναλωθούν! Επειδή είναι κοινωνικά ψάρια έχουν πολύ καλή συμβιωτική σχέση με άλλα υδρόβια είδη όπως π.χ. πάπιες ή χελώνες νερού.  Υπάρχουν αρκετά είδη Κόι με διάφορες ονομασίες που θα δούμε σε επόμενους παραγράφους.

Η Σημασία του ψαριού Κόι για τους Ιάπωνες


Τα ψάρια Κόι είναι κάτι σαν εθνικό σύμβολο για τους Ιάπωνες και συμβολίζουν για αυτούς την αγάπη και την δύναμη. Για αυτό δεν πρέπει να παραξενέψει το γεγονός ότι λίμνη και Κόι πάνε χέρι-χέρι στην Ιαπωνία. Μάλιστα στις 5 Μαίου κάθε χρόνο είναι εθιμικό να πετάει ο κόσμος χάρτινα ή μεταξένια μπαλόνια γεμάτα ζεστό αέρα στο σχήμα των ψαριών Κόι. Επειδή ακριβώς είναι τέτοια η δημοφιλία των ψαριών αυτών η θεματολογία των Κόι συναντάται πολύ συχνά και στις γραφικές τέχνες ιδίως στην παραδοσιακή ασιατική τέχνη όπως και στα τατού.



Οι Γενετικές ρίζες των Κόι

Koi Younglings

Η συστηματική εκτροφή ψαριών Κόι για την αισθητική τους αξία άνθισε περίπου πριν 200 χρόνια στην Ιαπωνία. Να σημειωθεί βέβαια ότι η παράδοση των ψαριών στους λιμνόκηπους είναι και αυτή Κινεζική σε καταγωγή και στο συγκεκριμένο λαό οφείλουμε την επιλεκτική αναπαραγωγή των γνωστών Χρυσόψαρων πριν από 2 χιλιετίες! Τα ψάρια Κόι όμως είναι ένα διαφορετικό είδος κυπρίνου με μια ενδιαφέρουσα ιστορία επιλεκτικής αναπαραγωγής η οποία ξεκίνησε αποκλειστικά από τους Ιάπωνες και εντελώς τυχαία.

Cyprinus Carpio

Οι πρόγονοι των Κόι είναι ο απλός Κυπρίνος με την επιστημονική ονομασία "Cyprinus Carpio". Η εισαγωγή του στην Άπω Ανατολή έγινε τουλάχιστον 2.000 χρόνια νωρίτερα ως πηγή τροφής. Καθότι ο κυπρίνος ήταν ανθεκτικό είδος σε μεταφορές μεγάλων αποστάσεων κατέληξε στην Ιαπωνία περίπου πριν 1.000 χρόνια μέσω της Κορέας. Οι Ιάπωνες δημιουργούσαν πρόχειρες τεχνητές λίμνες όπου και συντηρούσαν και έτρεφαν το ψάρι και ουσιαστικά επιδίδονταν σε μια πρώιμη μορφή τεχνητής ιχθυοκαλλιέργειας. Με τα χρόνια όμως κάποιοι ιχθυο-καλλιεργητές παρατηρούσαν ότι ορισμένα ψάρια των λιμνών τους είχαν μεταλλαγμένο χρώμα. Αυτό με την σειρά του  οδήγησε κάποιους Ιάπωνες γύρω στο 1800 να απομονώσουν αυτά τα ψάρια ως συλλεκτικά  και να μην βρεθούν με τα υπόλοιπα στο τραπέζι του δείπνου!

Kohaku

Το αποτέλεσμα ήταν να ανθίσει το μεταλλαγμένο είδος διακοσμητικού ψαριού που γνωρίζουμε σήμερα ως Κόι και να εκτρέφεται πλέον συστηματικά για την υψηλή αισθητική του. Η επιλεκτική αναπαραγωγή οδήγησε στην δημιουργία δεκάδων νέων ειδών.  Ιστορικές μελέτες από ερευνητές θεωρούν πως τα πρώτα Κόι ήταν ολόμαυρα και τα δύο επόμενα είδη που προέκυψαν, ένα αμιγώς κόκκικο και ένα λευκό οδήγησαν στο πρώτο "επίσημο και διάσημο" είδος Κόι το λεγόμενο "Kohaku". Το κάθε είδος Κόι έχει και διαφορετικές ονοματολογίες ανάλογα με τα "pattern" του χρωματισμού του.

Ενδεικτικά ένας πίνακας με τις παραλλαγές "Kohaku".

Kohaku patterns

Οι βασικές ποικιλίες Κόι

Kohaku -Taisho Sanke - Showa Sanshoku - Tancho - Shiro Utsuri - Hi Utsuri - Ki Utsuri - Asagi - Shusui - Matsuba - Platinum Ogon - Yamabuki Ogon - Kujaku - Hariwake - Kikusui - Kumonryu - Beni Kumonryu - Chagoi - Soragoi - Ochiba Shigure - Goromo - Goshiki - Kikokuryu - Kin Kikokuryu

Koi varieties