Τελικά ίσως η άλωση δεν έγινε από κάποιον εξωτερικό εχθρό... αλλά εκ των έσω. Πάντα φαίνονταν παράξενο η εμμονή του πολιτικού συστήματος στον διαχωρισμό σε "αριστερά" και "δεξιά". Σαν να μην υπήρχαν άλλες πολιτικές εκφάνσεις και ο διαχωρισμός ήταν ευνόητα πάντα δύο στρατόπεδα σε αντίπερα όχθες: εμείς και οι άλλοι.
Χρησιμοποιώντας όμως την λογική μπορεί οποιοσδήποτε να συνειδητοποιήσει ότι το ανώριμο διπολικό σύστημα πολιτικής έκφρασης που το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας αποδέχονταν χωρίς δεύτερη σκέψη έκρυβε ένα πολύ μεγάλο αρνητικό χαρακτηριστικό: την πνευματική φτώχεια και έλλειψη ηθικής που διακατείχε την ελληνική κοινωνία.
Με την έλευση της κοινωνικής και αναπόφευκτα της πολιτικής κρίσης που επέφερε η δημοσιονομική λιτότητα, η κομματική εξάρτηση άρχισε να χαλαρώνει. Έχοντας πλέον εκχωρήσει μεγάλο μέρος της Εθνικής Κυριαρχίας με την υπογραφή της τριμερούς μνημονιακής σύμβασης τα περιθώρια συντήρησης ενός πελατειακού συστήματος στέρεψαν. Τότε, δια μαγείας μέσα σε διάστημα λίγων μηνών γινόμαστε μάρτυρες μιας ξαφνικής μεταμόρφωσης της Ελληνικής κοινωνίας: για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση η ελληνική κοινωνία αποκτά έκφραση πολιτικού πλουραλισμού! Ο Έλληνας βγαίνει από τον πολιτικό του μεσαίωνα μέσα σε ένα έτος και ξαφνικά αποκτά Εθνικιστικό κόμμα, Οικολόγους, Φιλελεύθερους, Ριζοσπάστες κεντρώους, Αναρχικούς, Σοσιαλδημοκράτες, Δεξιούς, Συντηρητικούς και η λίστα δεν τελειώνει!
Κάποιοι ίσως παρασυρθούν και θεωρήσουν αυτή την συμπεριφορά λογική ή ακόμα και σημάδι ωριμότητας της ελληνικής κοινωνίας..... κάθε τι άλλο όμως... Αντιθέτως δείχνει ότι μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας συμμετείχε ενεργά στην πολυετή "ομερτά" για ένα και μόνο σκοπό: την νομή της εξουσίας και το ίδιον όφελος ψηλά και πάνω από το συλλογικό όφελος των Ελλήνων. Και μπροστά σε αυτό το βωμό θυσίασε πολλά όπως την ορθή πολιτική σκέψη, την πρόληψη, την σύνεση, την λογική και ίσως το χειρότερο όλων, το μέλλον των επόμενων γενιών. Απέδειξε περίτρανα η πολιτική ελίτ και η πολυπληθής αυλή της που απαρτίζει πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας την πνευματική της φτώχεια αλλά και την ανηθικότητα της.
Η περίφημη δήλωση του Πάγκαλου "μαζί τα φάγαμε" είναι όχι μόνο ψευδής αλλά και προσβολή για τους ηθικούς πολίτες... γιατί οι κάποιοι "που τα φάγανε" δεν είναι "όλοι" και αυτοί οι κάποιοι έχουν ονοματεπώνυμο.... αυτοί οι κάποιοι συντέλεσαν με την κάλυψη των κομμάτων τους μικρά και μεγάλα οικονομικά εγκλήματα ζημιώνοντας την ελληνική κοινωνία για δεκαετίες...
Αυτό όμως είναι μόνο η μία όψη του νομίσματος, γιατί η άλλη όψη λέει ότι για τις δεκαετίες που συντελούνταν η νομή της εξουσίας λίγοι αντέδρασαν και λίγοι μίλησαν. Η σιωπή μας, ακόμα και αυτών που έβλεπαν το κακό να συντελείται, ήταν η σιωπηρή συναίνεσή μας σαν κοινωνία. Για αυτό εν κατακλείδι θα παραφράσω την φράση του Πάγκαλου και θα πω:
"........ μαζί σιωπήσαμε".
No comments:
Post a Comment